Wstęp do Bioinformatyki

Temat rzeka, aż chce się opowiadać, robić zdjęcia, co tam robić zdjęcia - nagrywać. Wykład, wykładowcę, to co mamy zadane, to jak to odbieramy.

Tak więc załóżmy, że wykładowca przychodzi (1*). Należy go przekonać, żeby został dłużej (2*) nie tylko po to, żeby mówił, że odwołuje zajęcia, ale też żeby poprowadził wykład (3*). Po udanych negocjacjach (a myśląłem, że targował się będę na rynku, a nie na uczelni, przynajmniej nie przed wystawianiem ocen/kolokwiami) wybiera trzy pisaki, sprawdza czy działają, zaczyna.

Ilość pisaków jest ważna z dwóch powodów. Tablica jest jedna, a przeważnie zapisuje ją całą. Chce mieć możliwość odniesienia się do poprzednich zapisków i dlatego po zapisaniu tablicy raz dobiera drugi pisak i kolejny. Co jakiś czas zmaże coś rękawem - celowo, bądź nie. Dlaczego tylko 3? Bo kolega bliski płaczu spytał się go raz, czy może przygotować (zmazać) tablicę. Profesor się nie zgodził, ale od tego czasu po zapisaniu tablicy trzema warstwami wymazuje "mało ważne" albo "osierocone" (brakiem mało ważnych kluczowych faktów) notatki.

Ogólnie fajny przedmiot, ale mam wrażenie, że rozumiem go najlepiej, co mnie niepokoi, bo po zajęciach tłumaczy im rzeczy po turecku. Albo ja czegoś nie wiem (możliwe), albo oni czegoś nie wiedzą (jasne, że możliwe) albo profesor coś wie, ale nam nie powie (wstrzymam się od głosu).

Co ciekawe, może ja odrabiam kosmiczną ilość prac domowych do późna i od rana (zadaje je bez umiaru, jak mu się coś przypomni), ale wiem, że nie mogę zadzwonić do niego i go obudzić - od też przychodzi rano zmęczony, tłumacząc, że przygotowywał się do późna. Fajny przedmiot, dobrze, że mam taki tylko jeden.

P.S. przy tym naprawdę doceniam tego gościa bo ma ciekawe podejście i pomysły.
i trudno mu odmówić zaangażowania. A poniżej coś na dowód: